Όταν η καραντίνα ξεκίνησε, οι μέρες κυλούσαν αργά και γεμάτες αβεβαιότητα. Τα μαγαζιά ήταν κλειστά, οι προμήθειες λιγοστές, και εγώ ήμουν κλεισμένος μέσα στο σπίτι, όπως όλοι μας. Αναζητούσα απεγνωσμένα κάτι να κάνω, κάτι που θα έδινε νόημα στις ατέλειωτες ώρες απομόνωσης. Τότε ήταν που θυμήθηκα το πάθος μου για τα κεριά και την ανάγκη να ασχοληθώ με κάτι δημιουργικό. Όμως, υπήρχε ένα πρόβλημα: πού θα έβρισκα πρώτες ύλες όταν όλα ήταν κλειστά;
Η Αναζήτηση στο Διαδίκτυο και το Μήνυμα στο Κινητό:
Αποφάσισα να κάνω μια αναζήτηση στο διαδίκτυο, ελπίζοντας να βρω κάποια λύση. Μετά από ατέλειωτο ψάξιμο, έπεσα πάνω σε ένα όνομα: Γιώργος, ένας προμηθευτής πρώτων υλών για κεριά στη Μεταμόρφωση. Ήταν σαν ένα φως στο σκοτάδι. Δεν είχα τίποτα να χάσω, οπότε πήρα την απόφαση να στείλω ένα μήνυμα στο κινητό του. “Καλησπέρα σας, βρήκα το τηλέφωνο σας στο internet ασχολούμαι με τα κεριά και ψάχνω πρώτες ύλες. Μήπως θα μπορούσατε να βοηθήσετε;”
Περίμενα με αγωνία την απάντησή του. Ήξερα ότι εκείνη την περίοδο όλοι φοβόντουσαν, όλοι δίσταζαν να βγουν από το σπίτι ή να κάνουν συναντήσεις. Αλλά, προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Γιώργος απάντησε άμεσα και θετικά. Ήταν πρόθυμος να με βοηθήσει, παρά τις συνθήκες.
Η Πρώτη Επαφή και η Συνάντηση με Ασφάλεια:
Η επικοινωνία μας ξεκίνησε τηλεφωνικά. Από την πρώτη μας συνομιλία, κατάλαβα ότι ο Γιώργος είχε πάθος για την τέχνη της κηροπλαστικής. Μιλήσαμε για τα κεριά, για τις τεχνικές, και για το πώς μπορούσα να εξελίξω τις γνώσεις μου. Παρά τις δυσκολίες, συμφωνήσαμε να συναντηθούμε τηρώντας όλα τα απαραίτητα πρωτόκολλα ασφαλείας. Η αγωνία μου ήταν μεγάλη, αλλά ήξερα ότι αυτή ήταν η ευκαιρία μου.
Συναντηθήκαμε στη Μεταμόρφωση, τηρώντας τις αποστάσεις και φορώντας μάσκες. Ο Γιώργος μου έδωσε πρώτες ύλες για τα κεριά, αλλά πάνω από όλα μου έδωσε μια αίσθηση κανονικότητας σε έναν κόσμο που φαινόταν να καταρρέει.
Πώς ο Γιώργος με Βοήθησε να Αναπτύξω την Τέχνη μου:
Αυτό που έκανε ο Γιώργος δεν ήταν απλώς να μου δώσει υλικά. Με βοήθησε να ξαναβρώ τον εαυτό μου. Εκείνη την περίοδο, η δημιουργία κεριών έγινε το καταφύγιό μου, η διέξοδός μου από την απομόνωση της καραντίνας. Ο Γιώργος δεν δίστασε ούτε στιγμή να με καθοδηγήσει, να μου δείξει νέες τεχνικές και να με εμπνεύσει να συνεχίσω. Χάρη σε εκείνον, άρχισα να φτιάχνω τα δικά μου κεριά, να πειραματίζομαι με αρώματα και υλικά.
Κάθε φορά που ανάβω ένα από τα κεριά που έφτιαξα εκείνη την περίοδο, σκέφτομαι τη στιγμή που βρήκα το θάρρος να στείλω εκείνο το μήνυμα. Ο Γιώργος δεν ήταν απλά ένας προμηθευτής. Ήταν ένας άνθρωπος που, παρά τις δυσκολίες, δεν δίστασε να προσφέρει τη βοήθειά του σε έναν άγνωστο. Σε μια περίοδο όπου ο φόβος και η αβεβαιότητα κυριαρχούσαν, εκείνος με βοήθησε να βρω το δικό μου φως μέσα στο σκοτάδι.
Τι μου έκανε εντύπωση:
Η καραντίνα μπορεί να μας απομόνωσε, αλλά μου έδωσε την ευκαιρία να συνδεθώ με ανθρώπους όπως ο Γιώργος. Μέσα από τη συνεργασία μας, έμαθα ότι ακόμη και στις πιο σκοτεινές περιόδους, υπάρχει πάντα ένα φως. Και αυτό το φως μπορεί να έρθει από τις πιο απλές πράξεις καλοσύνης και υποστήριξης.